Ορίζεται ως η στατική σχέση μεταξύ των επιφανειών εκτομής των δοντιών της άνω γνάθου και της κάτω γνάθου. Σύμφωνα με τον Heartwell, αυτή είναι μια στατική θέση και οι σιαγόνες μπορεί να είναι είτε σε κεντρική είτε έκκεντρη σχέση. Κάθε φορά που έρχονται σε επαφή με τα δόντια υπάρχει μια προκύπτουσα δύναμη η οποία μπορεί να ποικίλει σε μέγεθος και κατεύθυνση.
Η αμφίπλευρη, ταυτόχρονη, πρόσθια και οπίσθια προσκρουστική επαφή των δοντιών σε κεντρικές και εκκεντρικές θέσεις.
Υπάρχει μια γενική πεποίθηση μεταξύ των οδοντιάτρων ότι η απόφραξη παίζει σημαντικό ρόλο σε παραλειτουργικές δραστηριότητες, οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν σε διαταραχή της λειτουργίας της κλατω γνάθου. (TMD).Ωστόσο, η αιτιολογία της TMD είναι πολυπαραγοντική και η φύση και η προβληματική σύγκλιση μπορεί να είναι μόνο ένας από αυτούς τους παράγοντες. Παρόλα αυτά όμως έρευνες έχουν δείξει ότι υπάρχει σχέση μεταξύ της TMD και της προβληματικής σύγκλισης. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να τοποθετηθεί ότι ο στόχος οποιαςδήποτε επανορθωτικής θεραπείας πρέπει να πληροί τις απαιτήσεις που μειώνουν τα πιθανά ανεπιθύμητα αποτελέσματα που μπορεί να προκύψουν από παρεμπόδιση σωστής σύγκλισης.
Διάφορες προτάσεις έχουν παρουσιαστεί στην οδοντιατρική αρχομένης του Gysi το 1914. Ακολούθησαν του French, του Sear, του Hanau , του Trapozzano, του Lott, του Thielman και πολλών ακόμη, λεπτομέρειες των οποίων ξεφεύγει από τον στόχο του παρόντος. Στην prodenta, η οδοντιατρική ομάδα μελετά με μεγάλη λεπτομέρεια τον βαθμό σύγκλισης του εκάστοτε ασθενούς και προσφέρει πλήρως εξατομικευμένη θεραπεία.
<